Z La Paz wybraliśmy się na 2 dniową wycieczkę do Copacabany, naszego ostatniego przystanku w Boliwii. Tak, zgadza się. Nazwa wioski jest taka sama jak najsłynniejsza plaża Rio, ale ma zupełnie inny charakter. Co ciekawe, nazwa Copacabana została wymyślona przez Inków i oznacza „widok na jezioro” co jest związane z pobliskim jeziorem Titicaca. Kilkadziesiąt lat później Brazylijczycy skopiowali tę nazwę i uczynili swoją tak zwaną plażę atrakcją znaną na całym świecie. Wioska była bardzo urocza i dała nam wakacyjny klimat, ponieważ plaża była pełna małych łódek i atrakcji wodnych. Z pobliskiego szczytu mogliśmy zobaczyć panoramę całego miasta, co pomogło nam uzyskać lepszą orientację. Na przykład zauważyliśmy dwa stadiony piłkarskie, z których jeden, choć wyglądał na opuszczony, miał stosunkowo dużą trybunę, a później dowiedzieliśmy się nawet, że należy do drużyny grającej w II lidze. Ponadto odwiedziliśmy główny kościół w wiosce, Bazylikę Matki Bożej z Copacabana, która jest XVI-wiecznym hiszpańskim sanktuarium kolonialnym. Wspomniane wcześniej jezioro Titicaca znajduje się na pograniczu Peru i Boliwii na terytorium Andów. Jest to jedno z największych jezior Ameryki Południowej i najwyżej położony na świecie żeglowny akwen na wysokości 3812 m n.p.m. Co więcej, jest one uznawane za miejsce narodzin Inków, ponieważ jest domem dla wielu ruin. Z tego też powodu, następnego dnia pojechaliśmy na najsłynniejszą wyspę na jeziorze, Isla del Sol, gdzie znajduje się ponad 80 ruin. Większość z nich pochodzi z okresu Inków, około XV wieku. Co ciekawe, archeolodzy znaleźli dowody na to, że ludzie żyli na wyspie już w trzecim tysiącleciu p.n.e. W jednej z wiosek o nazwie Yumani znajdują się legendarne schody, Escalera del Inca, które prowadzą do źródła, które kiedyś uważano za przedłużające młodość. Nazwa wyspy pochodzi od inkaskiego przekonania, że narodził się tu bóg słońca.